In deze wetenschappelijke studie onderzochten de wetenschappers hoe de straling van mobiele telefoons de schildklierfunctie van ratten kan beïnvloeden, en of het eiwit nesfatine-1 hier een rol in speelt. Ze verdeelden dertig mannelijke ratten in drie groepen en stelden ze gedurende 30 dagen bloot aan elektromagnetische velden (EMV) vergelijkbaar met die van mobiele telefoons.
Na de blootstellingsperiode ontdekten ze dat de ratten die aan EMV waren blootgesteld, een significante daling vertoonden in het niveau van nesfatine-1 in hun bloed, evenals een verminderde schildklierfunctie en een toename van oxidatieve stress (ROS), dit is de verhoogde natuurlijke productie van reactieve zuurstofmoleculen in de cellen wat leidt tot de mogelijke beschadiging aan gezonde weefsels en cellen in het lichaam) en celdood (apoptose) in het schildklierweefsel. Opvallend was dat de onderzoekers ook een verband vonden tussen de nesfatine-1-spiegel en markers van schildklierfunctie, oxidatieve stress en apoptose. Dit suggereert dat nesfatine-1 een rol kan spelen bij het ontstaan van schildklierproblemen bij ratten die worden blootgesteld aan mobiele telefoonstraling.
Deze studie heeft echter een aantal beperkingen in zijn experimentele opzet. Zo gebruikten onderzoekers een GSM om hun ratten bloot te stellen. Dit is echter geen geschikt blootstellingssysteem voor labostudies, omdat de werkelijke blootstelling van de dieren heel moeilijk te controleren valt. Daarnaast werden de testen niet blind uitgevoerd, waardoor een mogelijke (onbewuste) verandering kan worden teweeg gebracht door de onderzoekers bij het analyseren of blootstellen van de stalen, wat dan weer een vertekening in de resultaten kan geven. Er werden ook geen lichaamstemperatuursmetingen gedaan op de ratten zelf, waardoor verhittings-gerelateerde verschijnselen ook niet uitgesloten kunnen worden.
Belangrijk is om op te merken dat het hier gaat om resultaten in ratten en dat deze niet direct vertaalbaar zijn naar effecten bij de mens. Deze bevindingen zijn wel interessant omdat ze aantonen dat langdurige blootstelling aan mobiele telefoonstraling mogelijk nadelige effecten kan hebben op de schildklierfunctie, maar ze noodzaken verder onderzoek in beter gecontroleerde omstandigheden.
