In deze studie evalueerden de auteurs de potentiële effecten van de elektromagnetische velden (EMV) die afkomstig zijn van mobiele telefoons op de schildklierfunctie, de reactieve zuurstofcomponenten (ROS) en de concentratie van monocarboxylate transporter 8 (MCT8). De schildklier is een klier die behoort tot het endocriene systeem en die hormonen afscheidt. Deze klier regelt heel wat functies van het menselijk lichaam (ritme van de hartslag, ontwikkeling van het menselijk lichaam, metabolisme, enz.). Reactieve zuurstofcomponenten (ROS) worden normaal gezien in het lichaam geproduceerd tijdens het functioneren van de cellen en als reactie op omgevingsstress (temperatuur, infecties, verwondingen, enz.). Bij een teveel kunnen deze ROS leiden tot zogenaamde oxidatieve stress, wat een onevenwicht is tussen de productie van ROS en de antioxidante verdedigingsmechanismen van het lichaam. Oxidatieve stress kan schade veroorzaken aan gezonde cellen en weefsels in het lichaam. MCT8 is een eiwit dat schildklierhormonen in cellen laat komen zodat ze hun doel kunnen bereiken en hun functie kunnen uitoefenen. Dit eiwit werd gemeten in de hypofyse, een klier aan de onderzijde van de hersenen die deelneemt aan de regeling van de schildklier door de afscheiding van TSH, het thyreoïdstimulerende hormoon. De regeling van de schildklier omvat de stimulatie of de remming ervan om optimale niveaus van schildklierhormonen in het bloed te handhaven en zo bij te dragen aan de goede werking van het lichaam.
Voor hun studie stelden de auteurs 40 ratten bloot aan EMV op 1800 MHz die door twee communicerende mobiele telefoons werden uitgezonden. De auteurs verdeelden deze ratten in vier groepen: drie blootgestelde groepen (voor verschillende duur) en een controlegroep, d.w.z. niet blootgesteld aan EMV. De concentraties van verschillende hormonen gerelateerd aan de schildklierfunctie en een molecule die de vorming van ROS kan veroorzaken, malondialdehyde, werden geanalyseerd in het bloed (serum). De MCT8-concentratie in de hersenen van de ratten werd ook gemeten.
De door de onderzoekers waargenomen resultaten wezen op een significante afname van de hormonen gerelateerd aan de schildklierfunctie gemeten in het bloed na blootstelling van de ratten aan EMV op 1800 MHz in vergelijking met de controlegroep. Een toename van de molecule gerelateerd aan de ROS-vorming en een afname van MCT8 werden waargenomen na de blootstelling aan EMV. Volgens de auteurs blijkt uit hun resultaten dat de blootstelling aan EMV op 1800 MHz afkomstig van de mobiele telefoons schadelijke effecten heeft op de schildklierfunctie.
Hoewel de auteurs een controlegroep van dieren gebruikten, wat belangrijk is om te garanderen dat er geen effecten zijn als gevolg van andere parameters van het experiment, is het belangrijk om op te merken dat deze studie enkele methodologische beperkingen heeft. In deze studie ontbreken verschillende kwaliteitscriteria. Het toegepaste blootstellingssysteem is namelijk niet degelijk vanwege het gebrek aan controle over de hoeveelheid EMV waaraan de ratten daadwerkelijk zijn blootgesteld. Bovendien is de temperatuur van de dieren niet gecontroleerd. Dit is problematisch omdat een temperatuurschommeling bijvoorbeeld ook een rol zou kunnen spelen in de hormoonafscheiding. Bovendien werden de tests niet blind uitgevoerd, dat wil zeggen zonder dat de onderzoekers wisten of de ratten waren blootgesteld of niet blootgesteld. Zo had een belangrijke beperking weggenomen kunnen worden, namelijk de, zelfs ongewenste, invloed van de proefnemer op de resultaten.
Het besluit is dat de beperkingen van deze studie het niet mogelijk maken conclusies te trekken over het effect van de elektromagnetische velden afkomstig van mobiele telefoons op de menselijke gezondheid.
