De auteurs benadrukken het belang van het gebruik van mobiele telefoons wereldwijd, een communicatiemiddel dat zij "onvervangbaar" noemen. Volgens hen hebben elektromagnetische velden (EMV's) van 900 MHz tot 1800 MHz effect op de gezondheid, waaronder effect op het gehoor.
In deze studie evalueerden de onderzoekers de langetermijneffecten van het gebruik van mobiele telefoons op de auditieve hersenstamrespons (ABR). Dat is de reactie op een geluidsstimulus die door de hersenstam wordt gegenereerd in de vorm van elektrische impulsen. Meting van deze respons via een niet-invasieve procedure (waarbij men niet door de huid dient te geraken of waarbij men geen toegang dient te hebben tot een lichaamsholte a.d.h.v. een instrument), maakt het mogelijk om vroege schade aan de akoestische zenuw en de gehoorgang op te sporen.
Hiervoor werden, via hun deelname aan een bewustmakingscampagne over het gebruik van mobiele telefoons, 865 mensen geworven tussen de 18 en 45 jaar die reeds langer dan twee jaar een mobiele telefoon gebruiken. Zij namen deel aan de studie die 24 maanden duurde.
Het gebruik van de mobiele telefoon werd geëvalueerd aan de hand van een vragenlijst met vragen over demografische gegevens, het aantal dagelijkse telefoongesprekken, aantal minuten gebruik van de mobiele telefoon per dag, enz. De deelnemers werden in verschillende groepen ingedeeld op basis van de gegevens die via de vragenlijst werden verzameld. Bijvoorbeeld, volgens het "dominante" oor: de kant waar de telefoon meestal wordt gebruikt en het “niet-dominante” oor: de kant waar de telefoon over het algemeen niet wordt gebruikt.
Er werd ook een onderzoek van het hoofd en de nek uitgevoerd om elke pathologie van het buiten- en middenoor uit te sluiten die van invloed zou kunnen zijn op de uitgevoerde metingen. Er werden ABR-metingen uitgevoerd voor elk oor.
De resultaten waren vergelijkbaar voor het dominante en het niet-dominante oor, met uitzondering van twee gemeten parameters die het mogelijk maken de activiteit en het functioneren van de gehoororganen te kwantificeren, waaronder de latentie in beide oren wanneer de mobiele telefoon meer dan 180 minuten/dag wordt gebruikt en naarmate het aantal jaren gebruik van de mobiele telefoon toeneemt.
De auteurs concluderen dat mensen die lange tijd een mobiele telefoon gebruiken – elke dag en gedurende vele jaren – meer kans hebben op vroege gehoorproblemen omdat ze worden blootgesteld aan grote dosissen EMV.
Er dient te worden opgemerkt dat deze studie belangrijke beperkingen heeft. Het gebruik van een vragenlijst om de blootstelling aan EMV’s te beoordelen is geen geschikte methode. Het is een subjectieve methode waarbij deelnemers worden gevraagd hun blootstelling zelf te beoordelen. Dit kan dus hebben geleid tot een onder- of overschatting van het gebruik van mobiele telefoons, zelfs onvrijwillig, als gevolg van een recall bias. Deze afwijking kan bijdragen tot een foutieve inschatting van het gebruik van mobiele telefoons omdat mensen zich misschien niet precies herinneren hoeveel minuten ze hebben besteed aan het gebruik van hun mobiele telefoon of zelfs aan welk oor ze de telefoon hielden om een telefoongesprek te voeren. Bovendien is het mogelijk dat de methode voor de werving van deelnemers (bewustmakingscampagne over het gebruik van mobiele telefoons) de antwoorden op de vragenlijst heeft beïnvloed. De mensen die in het onderzoek waren opgenomen en van de bewustmakingscampagne op de hoogte waren, hebben misschien de neiging gehad om hun antwoorden onbedoeld te wijzigen en dus het gebruik ervan te onder- of overschatten. Dit staat bekend als vertekening door sociale wenselijkheid, waarbij respondenten een antwoord geven dat niet noodzakelijkerwijs de waarheid weerspiegelt, maar waarvan ze denken dat het aanvaardbaar is in de ogen van de onderzoeker en/of de samenleving.
Bovendien werd in de analyses geen rekening gehouden met de leeftijd van de deelnemers, hoewel bekend is dat dit een belangrijke factor is bij gehoorproblemen/gehoorverlies.
Verder halen de auteurs de aard van hun onderzoek door elkaar door het te beschrijven als "epidemiologisch, prospectief, transversaal, case-control", wat niet correct is, omdat het onderzoek geen case-control is, en ook niet prospectief, omdat er geen follow-up is van de groep deelnemers in de loop van de tijd, en dat daarom problematisch en zorgwekkend is met betrekking tot het vertrouwen dat kan worden gesteld in hun resultaten.
Onder deze omstandigheden is het niet aannemelijk om op basis van deze studie conclusies te trekken over een mogelijk verband tussen het gebruik van mobiele telefoons en vroege gehoorproblemen.
