In deze studie bestudeerden de onderzoekers de effecten van het gebruik van mobiele telefoons op het gehoor. Het onderzoek werd in India uitgevoerd. De onderzoekers rekruteerden deelnemers en vroegen hen hoelang ze al een mobiele telefoon gebruikten en hoelang ze dagelijks een mobiele telefoon gebruikten. Om aan het onderzoek te kunnen deelnemen, moesten de deelnemers ten minste één jaar een mobiele telefoon hebben gebruikt. Op basis van de verzamelde antwoorden vormden de onderzoekers twee groepen personen: een groep die minder dan 5 jaar een mobiele telefoon gebruikt en een groep die meer dan 5 jaar een mobiele telefoon gebruikt. Binnen deze twee groepen vormden ze vervolgens subgroepen op basis van het dagelijkse gebruik van de mobiele telefoon: een subgroep met een dagelijks gebruik van minder dan 60 minuten en een subgroep met een dagelijks gebruik van meer dan 60 minuten. De onderzoekers vroegen de deelnemers ook of ze gehoorsymptomen hadden en, zo ja, wat die symptomen waren (oorsuizen, gehoorstoornis, enz.). Het is belangrijk op te merken dat deelnemers met een medische voorgeschiedenis in verband met gehoorproblemen zoals stofwisselingsziekten, chirurgische ingrepen aan het oor, het innemen van medicijnen die het gehoor kunnen beschadigen, enz. werden uitgesloten van het onderzoek. De onderzoekers onderzochten vervolgens elke deelnemer om hun gehoor te beoordelen aan de hand van verschillende tests.
In totaal werden 100 deelnemers tussen 10 en 50 jaar oud in het onderzoek opgenomen. De belangrijkste gemelde symptomen waren warmte in het oor, auditieve volheid (gevoel van een verstopt oor) en oorsuizen. Sommige deelnemers hebben geen symptomen gemeld. Het is het gehoorverlies van het neurozintuiglijke type dat geëvalueerd werd: het is een vorm van gehoorverlies die invloed heeft op het binnenoor en de zenuwimpulsen (er is neurozintuiglijk verlies wanneer geluid niet kan worden omgezet in zenuwimpulsen of wanneer deze zenuwimpuls niet kan worden getransporteerd van het oor naar de hersenen). In de groep die minder dan 5 jaar een mobiele telefoon gebruikt (in totaal 26 proefpersonen), hadden slechts 3 proefpersonen een licht neurozintuiglijk gehoorverlies, twee van hen gebruikten meer dan 60 minuten per dag een mobiele telefoon. Daarentegen werden 19 deelnemers met licht neurozintuiglijk gehoorverlies waargenomen in de groep die minder dan 5 jaar een mobiele telefoon gebruikt (74 personen in totaal), waarvan 13 personen hun mobiele telefoon dagelijks minder dan 60 minuten gebruikten. Twee personen in de groep met meer dan 5 jaar gebruik hadden een matig neurozintuiglijk gehoorverlies.
Op basis van hun bevindingen raden de onderzoekers aan de gebruiksduur van mobiele telefoons te beperken om gehoorschade te beperken.
De onderzoekers hebben niet gespecificeerd hoe de informatie over het gebruik van mobiele telefoons werd verkregen. Als het gebruik door de deelnemers zelf gerapporteerd is, kan dit vertekend zijn. Als bijvoorbeeld de deelnemer zich dat gebruik niet exact herinnert, dan noemen we dat een recall bias. Daarenboven kan de blootstelling onderschat of overschat zijn, want de deelnemers kunnen denken dat een bepaalde gebruikstijd sociaal meer aanvaardbaar is dan hun echte tijd, wat een bias van sociale wenselijkheid wordt genoemd. Bovendien is er geen informatie verzameld over de manier waarop deelnemers hun telefoon gebruiken. Het zou bijvoorbeeld interessant zijn om te weten hoe de telefoon wordt gebruikt tijdens gesprekken of om naar muziek te luisteren: luidspreker, oortelefoon, hoofdtelefoon, enz. Langdurig gebruik met een hoog volume kan immers het gehoor beschadigen. De auteurs lijken hier geen rekening mee te hebben gehouden.
Deze studie heeft belangrijke beperkingen, het is dus niet mogelijk om te concluderen dat het gebruik van de mobiele telefoon invloed heeft op het gehoor.
